Ана Бунтеска: На железно синџирче душава врзана
Душава на синџирче ја држам
да не забега некаде
и затегам
како добро издресирано милениче
до нозеве да ми стои
а колку повеќе ја влечам
се’ помалку ја чувствувам
и немам страв
ниту бес
само тешка помирливост
дека и овој ден го губам
а со секој здив останува помалку време
и желба за да се разбудам следното утро
со железно синџирче
и мојата душа на него врзана
со железен вкус во устата
и железни крила на плешкиве
молчам
со главата нурната долу
немам повеќе што да кажам
а и она што имав
веќе ми се гледа бесмислено
овој ноември
мојот ноември
никогаш досега не мирисал вака
на толку многу тага
и пораз
и никогаш посолен не бил
со тажна слика
од црвенокоса жена
висока и тенка
со очи кои не се креваат од земја
и која во раката синџирче стега
а зад неа
како одамна умрено милениче
душата и’ се влече
За Женски Магазин, Ана Бунтеска
