Ана Бунтеска: Не знам како еден чоек на два дела се дели
Во овој живот
На две столици не научив да седам
Ниту на две љубовта да ја делам
Та еден дел тебе да ти дадам
А друг на некој по кој пилето не ми пее
Ниту знам како себе на две да се пресечам
И која полојна кому ќе ја стокмам
Ниту со две лајци знам да јадам
А и од две чаши вино не пијам
Ете не знам
Не знам како еден чоек на два дела се дели
И не научив срцето и глата да ги одвојам
Та срцето за еден да ми чука
А глата да одбери кој душава нема да ја скини
Кај мене сето едно е
Ко со златна жица врзани
И тегни ја
Сечи ја
Џабе кога не бива
И џенем да фатам ако знам оти баш тебе те љубам
Ко глата знај оти за срцево болест си ми
А тоа инаетливо и пак кај тебе се врти
Ко да не му е доста
Ко самото бељата да си ја бара
Не научив
Во овој живот не научив мудра да бидам
И срце да замрзнам
За да ми трае
За да го имам и на старост
Туку давај без усул
Ко да не ќе осамне повторно ден
Ко да не ќе ми треба и за година или две
Та парчосувај го
И кини од него
Раздавај ко задушница да е
Ко на гробје за сите собрани да има
Не знам
Ете пусто тоа само не знам
Како на две столици да седам
И како со една рака твојата да ја држам
А со другата за некој што ќе ме чува да се фатам
Оти рацеве знаат само еден човек да гушкаат
И лице да милуваат
Оти и молитви ко кажуваш
Двете споени ги држиш
И не знам
Не знам како душата неискасапена да ја чувам
Кога од две зла
Секогаш ќе те одберам тебе
За Женски Магазин, Ана Бунтеска
