Анализа на психолози: Ако детето е на мета на киднапери, нека вика, гребе, гризе тоа е најдобрата одбрана

Добивај вести на Viber

Страшно е дури и да помислите на можноста некој да ви го киднапира детето. Дали децата можат да направат нешто во такви ситуации?- Првиот чекор е да се научи детето на вештини за самозаштита, т.е. да научи да препознава опасност на време и да разговара со непознати лица, да се издвојува од врсниците, да ја смени познатата рута по враќањето од училиште, неинформирање на родителите за активностите по училиштето го става во опасност. Голем извор на опасност се и луѓето кои ги искушуваат децата со „атрактивни работи“, како слатки, со кои децата не смеат да стапат во контакт. Препознавањето на опасностите за жал не значи целосна заштита од нив. Доколку се најде во ризична ситуација, детето мора да го направи следново.

„Мора да му биде јасно на детето дека секогаш може да реагира кога се чувствува загрозено, дека има право на тоа, дека може да гребе, да гризе, да вреска, да скока, да удира во оној кој ја загрозува неговата безбедност“, објаснува Радмила Грујичиќ, психолог.

Докторката Милица Мачкиќ, инструкторка за самоодбрана за жени, која меѓу своите ученици има и петгодишни деца, тврди дека таквото однесување може да биде излез.

„Викањето и довикувањето на децата е единствената самоодбрана. Од друга страна, мајките можат да обезбедат и конкретни мерки за одбрана, како што е удирање на главата со лакт или клоцање на коленото на напаѓачот. Сепак, киднаперите секогаш имаат предност , тие го избираат местото и времето на нападот, како и жртвите. Затоа, најдобар начин мајките да се одбранат од викање е да го привлечат вниманието на јавноста“, вели д-р Мачкиќ.

Ако киднапирањето се случи на затскриена улица, мајката мора веднаш да ја напушти и да стигне на отворен простор.

„Никогаш не трчајте по киднаперите, туку побарајте помош, што е можно поскоро, од полицијата и од доверлива личност“, додава инструкторот.

Сè додека постои можност за киднапирање и ниедно дете не е заштитено од тоа, нејзината сериозност не смее да се намалува.

Превентивни мерки

Бидејќи ниту едно дете не е 100% заштитено од киднапирање на деца, важноста на превенцијата се зголемува. Важно е детето никогаш да не е само, да е или во друштво на возрасни или во група со други деца.

Важноста на превентивниот чекор е организирањето на граѓанското општество. Во случај на киднапирање, родителите кои во договор со училишните одбори треба да направат распоред за дежурства во училишните дворови и со тоа секој ден од учебната година да го покријат со обезбедување. Под организација се подразбира уште еден начин на заштита на училиштата и градинките, односно нивната официјална безбедност.

Што е добро ако киднапирањето навистина се случи

„Киднапирањето е повеќе од сериозна работа, но оваа сериозност бара и сериозно однесување од страна на детето, што може да биде преголема задача за него. Важно е во тие моменти да се труди да остане присебен, колку што може, да не предизвикува ризични ситуации, „да се обиде да запомни што повеќе детали, што повеќе карактеристики на киднаперот, карактеристики на местото каде што е одведен. Тие информации можат да му помогнат во случај да успее да избега , а од голема помош е по киднапирањето додека трае потрагата по киднаперите“, додава психологот.

 Фото: www.freepik.com
Извор: zena.blic.rs