Бев во кома, докторите сакаа да ги исклучат апаратите: Татко ми ми постави едно прашање, и ме спаси

Адел Руд (32) во својата исповед истакна дека болничкиот персонал му кажал на нејзиното семејство дека доживеала мозочна смрт и дека треба да почнат да се збогуваат со неа

Но, 25-годишната мајка на едно момче вели дека можела да слушне се што се случува околу нејзиниот болнички кревет - едноставно не можела да се движи или да зборува. Така било се додека еден ден таткото Ентони го поставил прашањето - а тоа го вклучувало и нејзиното момче, Милан. Тој ја замолил Адел да „го удри бебешкото топче“ а таа за чудо ја мрдала десната нога. Потоа, на изненадување на сите, се разбудила.

Мајката од Бирмингем всушност доживеала редок мозочен удар и имала само пет проценти шанси да преживее. Адел се присетила како еден ден возела дома,одеднаш и станало премногу топло и почувствувала чувство на печење, видот и се заматил и застанала. Таа вели: „Целото тело ми се здрви, посегнав по телефонот, но немав стисок во раката“. Бев влажна од пот“. Случаен минувач ме праша дали сум добро, но не можев да ги кажам зборовите“, објасни таа и додаде дека брзо повикала итна помош.

„Се што размислував беше мојот мал син. „Слушнав сирена на брза помош и потоа, од никаде, татко ми застана со своето комбе. „Со потполна случајност, тој рано се враќал од работа, го забележал мојот автомобил и помислил дека можеби сум нагазилан на нерамнина  - некој ме чуваше тој ден. Мајката итно била пренесена во болница, каде на магнетна резонанца покажале две блокади во снабдувањето со крв во нејзиниот мозок. Таа потоа имала серија мини-удари, пред да има многу поголем следниот ден. 

Адел рекла: „Лекарите му рекоа на моето семејство да се збогуваат со мене и да дозволат да ми го симнат апаратот за одржување во живот, бидејќи беа убедени дека нема мозочна активност и дека сум клинички мртва. 

„Но, тоа не беше вистина. Бев свесна за повеќето работи што ги кажуваа, можев да ги слушнам, но не можев да се разбудам. „Тоа беше како длабок сон. Како да сте заробени во вашето тело, да врескате, но апсолутно ништо не можете да направите во врска со тоа. „Не можев да зборувам ниту да се движам, можев да комуницирам само со очите.

Таа сега му дава заслуга на својот татко што ѝ го спасил животот, додавајќи: „Татко ми ја поминуваше секоја секунда од секој ден со мене, докажувајќи им на лекарите дека грешат. Знаев дека е таму и дека никогаш нема да ме остави“. Се сеќавам дека ми кажа дали сум таму да ја шутнам топката на син ми - и јас ја мрднав десната нога. „Тоа беше чудо – имаше мозочна активност, а мојот мал син беше мојата причина да се борам. „Никогаш не се сомневав дека ќе го оставам.“

По две недели во кома, Адел се разбудила, но имала синдром на заклучување и можела да трепне само еднаш за „да“ и двапати за “не“. Додала дека се чувствува како да е во кошмар и се прашувала дали некогаш ќе биде како порано. Сепак, Адел била решена да се подобри за доброто на нејзиниот син - и остатокот од нејзиното семејство. По безброј третмани, терапии и помош од персоналот на болницата во Мозели Хол, таа можела повторно да оди и да зборува.

За жал, таткото на Адел починал во 2020 година, но таа никогаш не престанала да споменува дека тој е нејзиниот херој: „Знам дека татко ми ќе се гордее со мене. На секој што минува низ тешки времиња би му рекла дека колку и да стануваат тешки работите, никогаш треба да се откажуваме. „Да имате попреченост или болест не ве дефинира, ќе ве порази ако дозволите. Има светлина на крајот од тунелот“.

Фото: freepik