Да се чуваме од нелуѓе, но уште повеќе да внимаваме да нѐ станеме нелуѓе Мудри зборови на Патријархот Павле

Неговата Светост Патријархот Павле е роден на 11 септември 1914 година во Куќанци како Гојко Стојчевиќ. Тој беше пример за вистинска вера, добрина, мудрост, скромност и духовност. Со право може да се каже дека тој беше морален и духовен авторитет на многумина во Србија, авторитетот го стекна со почит и љубов. И вака зборуваше.

„Дури и во најтешката ситуација ние сме должни да се однесуваме како луѓе и нема никаков интерес, ниту национален, ниту индивидуален, што би можело да биде изговор да бидеме нечовечки“, рече патријархот Павле, кој рано ги изгубил родителите. Па баба му се грижела за него, како брат му Душан, тетка му Драга тетка и најстарата сестра на таткото.

„Сè ќе помине, но душата, лицето и она што е добро ќе останат засекогаш“, истакна неговата светост, која како дете престојуваше во манастирите, летувајќи таму.

Основно училиште завршил во Куќанци, гимназија во Тузла и Сараево, во Белград повисоките одделенија на Шестата белградска гимназија, Богословскиот факултет и две години на Медицинскиот факултет.

Откако станал патријарх, со задоволство ја пренесувал својата мудрост на другите и често зборувал за љубовта:

„Љубовта е највисоката доблест. Сè што човек споделува со другите се намалува, освен љубовта. Колку повеќе давате, толку повеќе имате“.

Тој ги допре и доброто и лошото кај луѓето.

„Да не се браниме од туѓото зло, со злото во себе... Да се ​​чуваме од нелуѓе, но уште повеќе да внимаваме да не станеме нелуѓе“, нагласи патријархот, кој пред монашкиот живот работел како вероучител, а пред Српската православна црква за свој поглавар го прогласи епископот Рашко-Призренски.

И нè потсети:

„Човек не може да избере време во кое ќе се роди и живее; не зависи од него од кој родители или од која нација ќе се роди, туку од него зависи како ќе постапи во дадено време: дали како маж или како нечовек, без разлика од која нација и од кои родители“.

Тој можеше да ни каже:

„Господ нè создаде како луѓе и бара од нас да бидеме такви. Нема такви моменти во кои не можеме да бидеме тоа и не сме обврзани да бидеме такви“.

И нè научи на најважното:

„Кога сите би се придржувале кон љубовта, оваа земја би била рај. Но, кога сите би се придржувале барем до она што е малку помалку од љубовта - затоа што љубовта е врската на совршенството - ако барем се придржувале до принципот „што сакате за себе, направете го тоа на другите; што не го посакуваш за себе, не го прави за другите“, тогаш земјата, ако навистина не станала рај, би била блиску до рајот“.

Патријархот Павле почина на 15 ноември 2009 година во Белград.