„Монахот ми ја зема раката и ми покажа вистинско чудо“: Исповед на жена која 25 години се обидувала да го посети Острог

Добивај вести на Viber

Луна од Крушевац беше една од пионерите на инфлуенсерството, но со содржина од Лондон. Пред повеќе од една деценија сите се смееја на нејзините интересни видеа на Јутјуб во кои таа го покажува својот нов iPhone, но и го намачка лицето со Нутела за да ја подмлади кожата. Сепак, малкумина ја земаа предвид нејзината храброст да живее со две деца и релативно стабилен живот во средновековната престолнина на принцот Лазар. Сега конечно си ја исполни големата желба.

Пред 20 години реши да го промени животот и да си ја проба среќата во главниот град на Велика Британија, но како жена со широки идеи и ослободена од стегите на секакви традиционализам и очекувани модели на однесување, почна да објавува содржини од „праинфлуенсерскиот период“ и стана многу популарна на Балканот. Сепак, таа отсекогаш сакала да најде мир од зафатениот лондонски живот и јавната работа, а Острог порано и бил идеално место за средување на емоциите и мислите. Сега, после четврт век, таа конечно успеа да замине на Острог, но Луна не би била Луна доколку не го сними сето тоа.

„Многу пати се обидов да поминам преку агенции од Србија и преку агенции од Лондон, планирав и со некои луѓе. Но, убедена сум дека на Острог се одиг кога ќе те повика Свети Василије, тоа е жива вистина. Се обидов неколку пати, но не успеав. И сега се договоривме за рутата за еден ден. Ние три пријателки се одлучивме да одиме“, раскажа во својот влог ма Јутјуб, при тоа објаснувајќи како ја оставила добро платената работа во Дирекцијата за урбанизам во Крушевац и заминала за Лондон со децата, нејзините син и ќерка кои се близнаци.

Им беа потребни пет години да го пронајдат својот пат, а дури 25 од последната посета на Острог за повторно да најдат време за патување и разгледување. Откако трите другари се организирале во последен момент, тргнале на патувањето, кое не го почувствувале.

„Никогаш ништо не се случило на Острог, иако има ужасни кривини кон манастирот. Кога стигнавме во дворот на манастирот, целиот замор ми исчезна. Ми помогна да се ја ослободам душата и зад себе да го оставам багажот кој го носев со години. Посебен впечаток ми остави моментот кога монахот ми рече дека во манастирот постојат дупки. Ми ја зема раката и ја стави во една од шуплините, а внатре имаше вода. Среде карпи вода- вистинско чудо“.

Во манастирот владее смирувачка тишина, а на местото каде почиваат моштите на Свети Василиј за Луна имало посебна енергија.

„При влегувањето во манастирот, постои истакнат кодекс на облекување - жените треба да носат долги здолништа и шалови, а мажите да носат панталони и кошули со долги ракави. Верниците на добрата волја им носат и подароци на монасите, тоа може да биде кафе, шеќер, масло и други подароци, се оставаат и доброволни прилози за покојникот, што монасите го читаат во своите молитви“.

Постои едно старо правило кое се почитува меѓу народот, кое вели дека од манастирот Острог не смеете да земете ништо, ниту камен или цвет. Верниците можат да земат осветена вода и масло од кандилото во манастирската продавница.


Според легендата, свети Василиј секоја вечер го посетува манастирот, па наутро монасите наоѓаат црни дамки на чорапите на светителот. Затоа верниците кои често одат по Острошкиот пат, покрај масло и вино, на светителот му носат и плетени волнени чорапи. Верниците носат и работи на блиски луѓе кои не можат да го посетат светилиштето, ги оставаат да преноќат покрај ковчегот, а потоа ги носат кај најблиските.

Луѓето често прашуваат „кој не смее да влезе во манастирот Острог“, но доколку ги почитувате правилата на однесување на манастирот и пристапите со чисто срце, сите се добредојдени.

Фото: Принтскрин/ Јутјуб
Извор: Zena.blic.rs