Песната „Ринге ринге раја“ крие бизарна тајна: Децата ја пеат, а сите занемуваат кога го слушнат нејзиното значење
Ова е вистинското значење на песната „Ринге ринге раја“ која воопшто не е наивно.
„Ринге ринге раја, дошол чичко Паја...“ е песна со која сите пораснавме. Ја сакавме, им ја пееме и на нашите деца, но вистината зад неа не е нималку наивна.
Имено, „Ринге ринге раја“ во 17 век во Лондон се осврна на чумата, кучешка болест која однела многу животи, но песната е напишана многу пред тоа.
„Ring“ на англиски значи прстен или круг, а „Ring of Roses“ ги означува првите симптоми на чумата - црвени кругови на кожата...
Изворно, песната гласи вака:
Ring-a-ring o’ roses, A pocket full of posies, A-tishoo! A-tishoo! We all fall down.
Cows in the meadows Eating buttercups A-tishoo! A-tishoo! We all jump up.
Значи, во англиската верзија не се зборува за чичко Паја, јајца, чучњеви и клекнувања.
Тоа е злобна болест која убива деца пред себе. Затоа текстот вели: прстен од рози, џеб полн со букети, ап-чиха, сите паѓаме...
Првата строфа од детската песна зборува за болеста и умирањето, а втората за лекот и закрепнувањето: Крави на нива, пасат лековити билки (жаба цвет), ап-чиха, сите скокаме...
Во оваа песна се споменуваат два цвета - роза и жабји цвет, едниот е црвено, како црвени прстени кои ги претставуваат симптомите на чумата, а другиот цвет е жолт и традиционално се користел како лек против треска, воспаленија, ревматизам, иритација на кожата и слично...
Песната се пееше слично како и нашата - децата се држат за раце и прават круг околу едно дете, танцуваат околу него и пеат песна. Кој е најбавен во кругот во следниот круг, стои во средината (станува Роси - Ружица).
Симболично, детето во средината претставува личност која боледува од чума, сама, изолирана. Во подоцнежните верзии, детето кое стои на средина на крајот од песната бакнува некого од кругот и на тој начин го „заразува“ така што станува Ружица, и ги менуваат местата...
Од своето создавање, песната на „Ринге Раја“ има многу песни и верзии на различни јазици, а како прстенот од рози станал чичко Паја носејќи јајца, од кои едното машко, не е сигурно.
Во нашата верзија, детето во средината го претставува мажот. Децата се вртат во круг и пеат песна. На крајот сите деца клекнуваат (симболично паѓаат). Кое дете доцни, станува мучено и оди на средина...
Сепак, корените на оваа рима се враќаат уште подалеку од 17 век и неволјите што го погодиле светот. Се верува дека во почетокот ова била детска игра која навистина се играла околу розата, која во паганството била симбол на животот, светлината, надарена со натприродни сили.
Значи, оваа детска песна датира од паганско време. Кивањето, кое се споменува во песната, го симболизира излегувањето на душата од телото. Паганските народи верувале дека душата може да избега од телото при силно кивање, поради што се развил обичајот за ставање на раката над устата и носот при кивање. Дури подоцна, многу подоцна, со откривањето на бактериите и вирусите, ставањето на раката преку уста стана начин да се спречи ширењето на болеста.
Од ова популарно верување потекнува изразот „душа во носот“. „Душата ми е во носот“ - со овој израз велиме дека сме толку исцрпени што сме на работ на смртта - душата се качила во носот и речиси го напуштила телото.
Можеби ќе ве интересира
