Средното дете е најпаметно: Покрај тоа, најсилно е, а и еве зошто

Прво, ја собира сета љубов и внимание, а ако се случи да сте од ист пол, а родителите многу сакале по синот, ќерка или по ќерката, син, постои голема веројатност да бидете невидливи во сè и секогаш да наследувате работи од вашиот постар брат или сестра.

Првиот велосипед ќе биде црвеното коњче што го возеше вашата постара сестра. За минутите поминати со Нинтендото, ќе треба да го молите вашиот постар брат, кој веќе ги поминал сите нивоа.

Меѓутоа, она што не те убива те прави посилен, дури и ако тоа се старите чевли што си ги наследил од брат ти или сладоледот што требаше да и го дадеш на помалата сестра, само да не плаче. Затоа што ние, децата родени во средина, знаеме што е борба! Фатени меѓу два огна, од самиот почеток научивме како да бидеме отпорни на сè, а во најмалку 11 работи станавме посилни и подобри и од помладите и од постарите!

1. Во споредба со постарите луѓе од моментот на првото полнење на пелената

Мама и тато сакаа уште едно дете. За твоја несреќа, се случи по девојче да добијат девојче, по син, повторно син. Ништо од преслаткото девојче. Соништата на мама за розов бебешки фустан пропаднаа. Ништо од наследниците на презимето. Тато ќе направи третo ако треба, само за да има син. Вашето постоење на овој свет, се разбира, е прифатено со љубов, но ништо што правите нема да биде прекрасно, убаво и чудесно, бидејќи првите радости на родителството веќе поминаа со постаро дете.

Веќе се навикнати на плачeње во креветчето, така што во иднина нема да можете да го добиете она што го сакате со солзи. Кога ќе дојде третата среќа во вашиот живот, запомнете дека ќе треба да му попуштите на помалото детиште во сè, ама апсолутно во сè. Тоа е детето, имено, последниот обид на твоите родители да добијат ќерка или син, или се работи за последиците од вечерата кај другарка кога тато малку се опушти, а мама беше навистина расположена.

2. Сè што прави детето во средината е непослушност

Проблематично дете, хиперактивно... сето тоа се епитети на кои треба да се навикнеш. Што и да правите ќе се смета за знак на бунт. Никогаш нема да бидеш доволно одговорен како постарите, ниту доволно сладок за да се извлечеш од тоа, како помлада личност кога ќе ги удриш колената, главата, вазната, автомобилот, велосипедот, прозорецот, вратата, комодата, плакарот, стаклото или не дај Боже, телевизорот. 

3. Отпорноста е нашата доблест!

Средното дете е отпорно на куршуми! Кога ќе се обединат, постарото и помладото, против вас, ги пречекувате подготвени! Со години снимате на кои играчки се слаби, а кои не сакаат да ги споделат со вас. Знаете која маица не смеете да ја допирате, што воопшто ви е забрането да допирате на полицата во собата. Ги знаете сите нивни маани и чекате, спремни. Постарите ги газиш со насмевка, а помладите ги правиш дел од твојот тим. Немаат шанси! Разликата во годините меѓу најстарите и најмладите е слабата точка на овој непријателски сојуз. Нема да потрае долго!

4. Да се ​​биде во средината нуди тактички предности за кои вашите браќа/сестри можат само да сонуваат

За време на посетата на богатиот вујко, постарите ќе треба да зборуваат за тоа како е на училиште и дали мама и тато слушаат. Помладите ќе го привлечат вниманието на тетката која навистина сака да штипка по образите, а средните? Каде е средното дете? Ако не ви се допаѓа тој прекрасен семеен состанок, како да имате невидлива наметка, исчезнувате!

5. Нападите доаѓаат од сите страни, навикнати сте на тоа

Состојбата на постојана подготвеност ви е како добар ден. Агентот на Мосад е бебе за вас. Навикнати сте на напади од сите страни. Постарата сестра ќе ти ја пие крвта до последна капка, а помалиот брат секогаш ќе биде слатко бебе, дури и ако веќе има триесет и е наблдан како Роналдо на плажа. Подобро брзо дознајте кој и што сте, бидејќи нема да има милост. Можеби ви била поделена послаба карта во животот, но разберете, станете од семејната маса како врвен играч на покер.

6. Немаме рамен во аргументите!

Никој не сака добра борба повеќе од средното дете. Нема шанси да го извлечеме подобро. Навикнати на постојани конфликти, прераснуваме во луѓе кои секоја кавга ја претвораат во свој триумф. Сме виделе сè претходно, тешко е да нè изненадите. Обидете се да го предизвикате средното дете, и ќе видите!

7. Децата родени во средината имаат силна личност

За сè што сакаме, мора да работиме двојно повеќе. Кога сте дете кое никој не го забележува, заглавен помеѓу двајца убави, талентирани и пред сè паметни браќа и сестри, привлекувањето внимание е како возење велосипед. Учиш еднаш и никогаш не забораваш. Немаш избор! Или ќе бидете исклучителни во сè што правите или ќе бидете неважни. 

8. Нашиот најсилен адут е чистата логика

Преговарачките вештини, доколку од друга страна имате родители со кои е можно дури и да се преговара, ги развиваме уште на рана возраст. Нема оправдување „...ама постар сум“ ниту „...ама уште сум млад“. Единственото нешто што поминува е моќта на звучната логика. „Ако, тогаш. Колку, толку“. Со рационални аргументи ние средните се обидуваме да им помогнеме на сопствените родители да носат одлуки во наша корист.

9. Ништо не ни се сервира, мора да се бориме за сè

Дали воопшто постои поинаков начин да се постигнат целите? Не, тоа не е можно. Израснувате како личност која не верува во среќа, туку дека сè во животот мора да се заработи со сопствен труд. За нас не постои поинаква реалност.

10. Себични, посесивни, скржави - тоа не сме ние!

Кога ништо не е само твое, тогаш не ти е тешко да позајмуваш, ама баш сè! Стар скејт од брат ти? Нема проблем. Нов скутер од сестра ти? Еве, доаѓа, и ако се изгребе, не сте вие ​​тие што ќе треба да ја поправите грешката. Децата родени во средина сакаат да споделуваат. Тие се навистина несебични, како и секогаш, кога станува збор за материјалните работи. Знаеме што е важно во животот, а тоа не се нови, големи работи.

11. Не сме навикнати на комплименти

Не паѓаме на пофалби, а релативно добро се справуваме со критиките! Твоите родители ги опсипуваа сите пофалби и комплименти за чудото на нивното прво дете, и дефинитивно се зафркаа со тебе во тој дел. Со помладите се обидоа да го поправат, за да, во пофалницата, останавте лишени. Резултатот? Не ни требаат комплименти. Не доживуваме туѓи пофалби. Животот го поминуваме потпирајќи се на сопствените сили и не нè интересира туѓото мислење. Единственото нешто што детето родено во средина, особено кога ќе порасне, никогаш не дозволува никој да го повреди силното и паметно дете кое сите го носиме среде душа.

Фото: unsplash

Извор: позитиванстав