„Така е кога немам маж, сама менувам сијалици по дома“: Цеца откри непознати детали од животот

Добивај вести на Viber

Музичката дива Светлана Цеца Ражнатовиќ одржа два спектакуларни концерти во Спенс, а после тоа го сумираше својот впечаток од спектаклот и откри неколку детали од животот и кариерата.

„Навистина се трудам да дадам над 100 проценти од моите способности, а публиката да си замине задоволна, пеејќи, танцувајќи и мислам дека секогаш ја постигнувам таа цел. Видовте каква еуфорија е, немам издадено албум во последните 8 години, но имам толку многу песни во кариерата за да можам да испеам два сосема различни концерти“, започна таа.

Цеца песната „Пиле“ им ја посвети на настраданите во несреќата во Нови Сад.

„Синоќа се воздржав, затоа што ако почнам да плачам, шминката минува, атмосферата оди, енергијата... Најискрено ви кажувам. Мислам дека луѓето се емотивни суштества, тоа е како треба да биде никој така имун, да остане ладен, камен... Природна особина е да имаме емпатија, низ овој брз начин на живот, низ тензии, негативни и токсични атмосфери емпатија некаде, за жал, но фала богу има луѓе кои знаат да покажат и да бидам пример за другите“, рече Цеца со грутка во грлото и додаде:

„Музиката лечи најмногу во такви моменти. Можев многу да кажам, но емоциите најдобро се филтрираат низ музиката. Тоа е мој начин. Се почестив и со музика“.

Она што е особено интересно е што на концертите на фолк дивата има се повеќе помлади генерации, што особено ја радува.

„На моја радост, да. Мој успех е што од година во година успевам да ги анимирам помладите генерации. За тоа се заслужни моите песни и ништо друго, и јас сум многу горда на тоа. Не можете да ја измамите публиката бидејќи емоциите патуваат во луѓето и емоциите најпрво допираат до човечките души“.

Ражнатовиќ се осврна и на нејзината песна „Позив“, за која рече дека има многу врска со нејзиниот приватен живот.

„Ми се случи ситуација, како во таа песна, некои песни порано или подоцна ми се случија низ приватниот живот. Марина знаеше како да го почувствува тоа, да го напише...“.

И покрај големиот успех, таа истакнува дека не се занимава со статистика кога е нејзината кариера во прашање.

„Некако никогаш не ја бркав кариерата, но таа ме бркаше, имав среќа. Срцето ми е полно по овие два концерта. Тоа се прекрасни податоци кои ме радуваат, но ако се занимавам со некоја статистика, тоа го прави мојата публика. Не сум оптоварена со тоа, но горда сум.

За Марина Туцаковиќ

„Затоа не снимив ништо цели осум години, бидејќи чекав да се стабилизира состојбата на Марина, па се тргна како што помина. Никогаш во животот не сум ги оставила пријателите, особено кога се во тешки моменти од животот. Останав со неа до крај и не ми падна на памет да одберам други соработници за да се занимавам со кариера и албум не се обидов да правам со друг тим. Направете нешто убаво на светот, таа беше единствена, таа ме познаваше, едноставно бев поврзана со таа жена и секогаш ќе ми недостига да биде огромна празнина во мојот живот.

На прашањето дали Марина оставила некоја песна во фиоката, таа одговори:

„За жал, нема. Таа беше жена од тој момент. Пишуваше на мелодиите, во дадениот момент. Така пишуваше“.

„Никогаш не покажа дека ѝи е тешко. Ја сврте темата за да зборува за позитивни работи дури и кога знаев дека и е многу тешко. Имаше посебна енергија. Различна. Непосредна. Полна со живот. До последниот ден таа веруваше во животот и дека ќе закрепне, но Бог сакаше поинаку.

Последен разговор со Марина

„Разговаравме за новиот албум, како го замислува, како би сакала. Во разговорот учествував како да е здрава“, изјавила Цеца на концертот заобиколувајќи ги штиклите и се одлучила за патики.

„Имав дури и коментари дека не е важно дали ќе ги соблечам штиклите, но атмосферата на концертот ми е поважна отколку како ќе изгледам. Ова беше мојата идеја за патики и можам да ви кажам дека се чувствував одлично“.

Иако нејзините родители имале поинаков план за неа, Цеца долго време не сакала да го напушти родното Житораѓе, а сега се навраќа на детството. Таа веќе беше популарна во средно училиште, но на Цеца тоа не и беше грижа.

„Моите родители имаа план по основно училиште да се преселам во Белград и да го продолжам образованието. Не сакав. Сестра ми беше лута затоа што таа требаше да биде следната што ќе дојде. Не сакав да бидам се одвоив од моето општество и ја напуштив мојата куќа затоа што се чувствував заглавена таму, што е природно, јас сум жена, мислев дека не сум подготвена за голем град и дека не сум подготвена да бидам сама во Белград, а јас останав во Житораѓе тие четири години и завршив средно училиште, јас пораснав на тоа место и се уште не сакам да бидам ѕвезда во тој филм, дека треба да глумам поинаку, не можам да го поднесам тоа. Сцената е моја работа и јас сум иста како сите вие ​​овде, имам постојани проблеми, имам семејство, пријатели. Не е толку различно од другите луѓе, тоа е во моментот кога сте изложени, каде во твојот живот зборуваат и пишуваат што се случува, тоа не се пријатни работи и не е лесно да се преживее. Некако сум отрпната затоа што, како што кажав, 37 години сум во таа приказна, но страдаат членовите на семејството кои не го избраа тој пат, туку им беше наметнат со сила на околностите“, вели Светлана, а на прашањето како нејзините родители реагираат на сето тоа, таа одговори:

„Уште ми викаат, исто како првиот ден: „Цецо, што е ова?“, велам: „Боже, ова е милионити пат да рециклираат...“ Ме прашуваат како не можам да спречам“ .

Таа откри и како го поминува слободното време и ги полни батериите:

„Да лежам, тоа ми е одлично. Нема друга положба за мене. Или да лежам или да скокам на сцена, седењето не е опција. Гледам серии, разговарам со моите пријатели цела ноќ, гледам филмови, се дружам со пријатели, некои варијанти, или излегување на вечера, ручек... Поентата е дека не е важно каде си, туку со кого си, кој те опушта и со кого се чувствуваш добро сам со луѓето, опкружен ми се допаѓаат весели луѓе“.

Како што вели, и таа има секојдневни проблеми „Не е ништо страшно, фала богу. Тоа е, ми пукна цевката. Немам маж, морам да му се јавам на мајсторот. Пукаат осигурувачи, понекогаш знам како да ги поправам, знам да менувам сијалици. Жена кога живее сама, таа треба да биде господар на куќата“.

И нејзините најблиски не ја доживуваат како ѕвезда. 

„Не. Никој не се грижи за мојата кариера. Тие деца пораснаа со мене и имаат поинакво искуство за мене. Јас сум нивна тетка. Жељко, внук ми вели: „Цецо, Јас ти бев на концертот, пак да ме однесеш на тој твој концерт, ми се допадна“. Не е свесен, само му се допаѓа“, заклучила фолк дивата.