Си памти душата
Си памти душата
Се’ што и’ било сторено
Дали арно или лошо
Дали кисело или весело
Си памти и си молчи
Касапена и галена
Плукана и величана
Молчеливо се тае
И ништо не зборува
Та еден ден
Кога и нејзе чашата ќе и’ се преполни
И од неа јад ќе се излее
Знае да вресне
Толку силно што болката кине
Ти се чини надве те сече
И здивот ти го зема
Чунки некој утробата ти ја стега
Си памти душата
Сите љубови кои ја распеале
Сите лузни од туѓи поганлаци
Секој збор кој ја залечил
И оној кој засеци и’ сторил
И некојпат ќе те потсети оти болна е
Ќе те чепне за да потсоприш
И зборот да и’ го слушнеш
Ама пусто никој од нас не ја есапи
Барем не тогаш кога треба
И некој збор утешен ќе и’ фрлиме
Малку ќе ја подлажеме
И шега бесмислена ќе раскажеме
Колку да изуми оти не ја љубиме
Онака како што заслужува
Оти и таа душа има
И нејзе некојпат преку глава и’ е
И не дај боже да ја оставиш да скапува
И да се преправаш оти ќе и’ помине
Оти не минува
Та еден ден ќе се спакува и замини
Без милост и без да се заврти
А чоек без душа не го бива
Оти си памти...
Душата се’ си памти
И ќе те љуби онолку
Колку што ти си ја сакал
И колку што чест си и’ сторил
Ете затоа душа се чува
И по ниедна цена не се продава
Ниту под наем се дава
Оти и душата-душа има
И памти...не заборава