Ги замениле во породишлите, по три години мајките ја исправија грешката на докторите: Неверојатна животна приказна на две девојчиња

За Катерина и Мариса е снимен филм, кој ќе се емитува следната недела

Следната недела ќе се емитува филмот на Мауро Капориќ „Сестри засекогаш“, снимен за ТВ РАИ, за неверојатната животна приказна на две девојчиња кои случајно биле разменети во сицилијанска болница и за нивните мајки кои одлучиле да ги одгледаат заедно.

Денес, Катерина Аланија и Мелиса Фодер имаат 23 години. Дека биле заменети, откриле нивните мајки кога имале три години.

Девојките се родени на 31 декември во болницата „Мазара дел Вало“ на Сицилија, со разлика од 15 минути. Медицинските сестри кои ја прославија Новата година по грешка ги дадоа бебињата на погрешни мајки и тие пораснаа во погрешни семејства.

Мајките веднаш забележаа дека бебињата носат бемки кои не се нивни и кои не им се познати, но мислеа дека само гардеробата е измешана.

Само кога наполниле три години, грешката била откриена. Маринела Аланија дојде во градинката да ја земе ќерката и ја забележа Катерина, која изгледаше неверојатно како нејзините други две ќерки. Во неа се разбуди чувство што не и даде мир. Таа го гледаше девојчето секој ден, а кога ја виде нејзината мајка, изел Фодере, веднаш се сети дека се породиле истиот ден.

Бидејќи ја мачеле куп сомнежи, направила ДНК тест 15 дена подоцна. И покрај тоа што беше измачувана од сомневање, таа беше шокирана кога го доби резултатот. Така и двете семејства ја дознаа вистината, и откако го надминаа првичниот шок, одлучија да ги преземат работите во свои раце.

Мајките експлицитно беа против замена на децата и нагло враќање во нивното биолошко семејство:

- Тешко е само да се откажеш од дете што го хранеше, воспитуваше, сакаше три години, иако тоа е обична грешка, велат мајките.

Тие се согласија дека е најдобро постепено да се заменат. За да им олесни на девојките, но и на самите себе, Мелиса и Катерина поминаа време со двете семејства. Со цел дополнително да го олеснат враќањето во семејството, тие одлучија да живеат во иста куќа.

Сепак, експертите ги советуваа да поминат најмалку шест месеци одвоено, со цел да им се даде можност на девојчињата да се навикнат и да се прилагодат на нивните биолошки родители и новиот живот. И тие ги послушаа. Се разделија, но мајките не можеа да издржат.

- Ние двете плачевме по телефон секој ден. Можеби поминаа три месеци и сфативме дека не можеме да го сториме тоа. Се сретнавме и се договоривме дека никогаш нема да се разделиме, објасни Маринела.

Семејствата повторно почнале да живеат заедно и постепено се зближиле. Девојките почнаа да слават родендени заедно, оделе во истото училиште и седеле една до друга на клупа.

Додека девојчињата не наполниле 8 години, ништо не им било кажано. Дури тогаш, кога биле доволно возрасни за да сфатат дека се случила замена за раѓање, им била кажана вистината.

Девојките признале дека дури и не се сеќаваат на периодот од првите три години од животот. Другата мајка, за која знаеле само до тригодишна возраст, сѐ уште ја нарекуваат „втора мајка“.

Но, имаше уште една работа што требаше да се поправи - нивните имиња. За да направат сѐ што е можно поедноставно и безболно, тие се согласија да ги задржат нивните имиња како што се и да не ги менуваат.

Авторот на филмот, Мауро Капоричи, вели дека денес тие се како близнаци, повеќе од сестри.