Тој беше НАЈУБАВО МОМЧЕ ВО СВЕТОТ, цела планета му се восхитуваше, а потоа ИСЧЕЗНА: Сите мислеа дека е мртов, а тој има 66 години и вели дека ЖИВОТОТ МУ Е СРУШЕН

Светската слава беше неизбежна, но наскоро се претвори во кошмар што го следеше Андресен цел живот.

Неодамна, новиот документарец „Најубавото момче на светот“ ја зафати оваа тема, која се занимаваше со судбината на Бјорн. Бјорн вели дека неговиот живот ќе бил многу подобар ако тој никогаш не го запознал Висконти, кога ќе рече дека е „културен предатор“ кој ја користел наивностa и младостa за да го објективизира и да го искористи. На крајот, и на самата аудиција, сведочеше Андресен, услов тие да продолжат со аудицијата поставена од Висконти беше Андресен да се соблече.

„Смртта во Венеција“ стана култен филм во ЛГБТ заедницата. Висконти, како и другиот актер, Дирк Богард, отворено зборуваше за неговата наклонетост кон истиот пол, но документарецот го покренува прашањето за етиката на снимање филм со младиот Бјорн.

Имено, во документарниот филм Андресен вели дека бил премногу млад за да може да се претвори во сексуален предмет. Висконти го одвел и во многубројни ноќни клубови и тој станал трофеј за богатите и моќни парижани кои го опсипувале со накит само за да можат заедно со него да дефилираат низ градот. Тој стана познат низ целиот свет и секој ден добиваше вреќи со писма од обожаватели.

По враќањето во Европа, тој се обиде да изгради поинаков вид на актерска кариера и се ослободи од прекарот „најубавото момче на светот“. Се покажа како неуспешен. Невозможно беше да се ослободи од угледот што го придружуваше, а тој преживеа единствено благодарение на фактот дека богатите парижани продолжија да се борат за можноста да го изнесат на вечера и да се покажат во негово друштво. Иако вели дека е исклучиво хетеросексуалец, немал среќа ниту со жените, повторно поради неговата убавина. „Навикнав никој да не ме одбива и никогаш не сум научил да заведувам.

За Андресен голем проблем бил и неговата баба, која била маѓепсана од неговата слава. Затоа Бјорн верува дека неговата баба реално не ја видела ситуацијата и опасностите на кои бил изложен, од страв дека таа слава ќе исчезне.

Андресен вели дека поминал години во алкохолизам и депресија и дека дури и денес, на 66-годишна возраст, не му е добро. Живее сам во сиромаштија, пуши прекумерно, постојано раскинува и се смирува со својата девојка и секогаш е во неволја.

По семејната трагедија, кога го загуби деветмесечниот син Елвин, неговиот живот се претвори во пекол.

Андресен лежел во кревет покрај него, паѓал во несвест по ноќното излегување и пијачки, додека неговата сопруга ја носела нивната ќерка во градинка. Бебето почина поради синдром на ненадејна смрт, но Андресен не може да се ослободи од вината.

"Дијагнозата на лекарот е тој синдром. Мојата дијагноза е недостаток на љубов".

Актерската кариера на Андресен се покажа толку неуспешна што неколку пати прекинуваше и работеше како професор по музика. Исчезна од очите на јавноста, па многумина мислеа дека умре се додека не се појави повторно во 2003 година, кога неговата фотографија беше искористена за да се илустрира насловната страница на „Прекрасното момче“. За тоа, вели Андресен, тој никогаш не дал дозвола и тоа повторно ги разгоре старите приказни за него, што дополнително го уништи.

Фото: Profimedia