Таа е згодна, убава, има богат сопруг и, на ваше жалење, не е несреќна: Ете!
Не заслужуваш Нобелова награда, но мачко, не заслужуваш ниту илјада жени да се радуваат на твојата несреќа што не успеаја да се венчаат добро.
Кога ќе се сетам на крајот на 90-тите години на минатиот век и општата сиромаштија во поранешна Југославија, ми паѓаат на ум два отрови со кои жените од овие области се „хранеа“ мексиканските серии и приказната за принцезата Дајана која беше убава, премногу добра и премногу богата, но на радост на милиони луѓе, длабоко несреќна.
Серијата „И богатите плачат“ на крајот на деведесеттите, требаше да нè убеди сите, дека сме среќни само затоа што сме сиромашни.
Богатите луѓе се, како што ни кажуваа во бајките на шпански јазик, главно несреќни и плачат во свилени перници, додека сиромашните се пресреќни со кора леб натопен во крвава пот.
Денес сме подеднакво сиромашни, а потоа започнавме да ја романтизираме сиромаштијата. Само децата чии родители немаа за матура се покажаа толку добро, само оние кои добија слатки од Умпрофорац и само оние чие детство помина убедувајќи ги дека богатите луѓе се злобни и расипани, додека ние добрите и паметните, таа илузија можеме да ја пренесеме само на следната генерација.
Добро, девојки, време е да ги разбиете илузиите.
Ако обожавате пари, не сте лоша личност и не заслужувате каменување, туку можност да ги заработите. Обожавањето пари и шопингот не ве прави подобра или полоша од другите. Те прави човек.
Ако имате богато момче, не сте курва. Богатото момче не те прави ништо подобра или полоша од другите. Ти не заслужуваш Нобелова награда, но мачко, не заслужувате ниту илјада жени да се радуваат на вашата несреќа што не успеаја да се венчаат добро.
Единственото нешто што ја одредува сопствената несреќа е да се радуваме на туѓа несреќа.
О, колку само се тешевме што Дијана беше принцеза, убава и премногу богата, но толку тажна. О, колку нè теши мислата дека сите девојки што фатиле убав и богат дечко се всушност длабоко несреќни и жалат за својот бивш кој воопшто немал работа. О, колку нè теши фактот што подобро се снајдовме со момци кои немаат работа.
Бранкица Дамјановиќ еднаш напиша, парафразирам, дека само сопствена несреќа е онаа во која можеме да бараме малку среќа.
Затоа несреќните тешко гледаат како некој е убав и паметен и успеал во животот, и зачинил сè во брак со личност која е подеднакво убава и уште поуспешна.
Еве, Славице, можеби принцезата има подобар брак од твојот. Можеби и таа има подобар живот. Можеби таа е најбогатата и многу подобра личност од тебе. И, безбедно е, ако не бара задоволство да фантазира дека другите се лоши.
Затоа обожавам кога една од оние жени, во чија имагинарна несреќа барате малку од сопствената среќа, јасно кажува дека сака пари и го сака нејзиниот богат сопруг и дека не е несреќна.
Можеше да биде и несреќна, ако наместо својата среќа бараше несреќи во животот на другите луѓе.
Извор: lolamagazin/ Колумна на Марина Радош
Можеби ќе ве интересира:
Чек да брцнам во ташнава: Женски снајпер
