Запомни ми ја насмевката и силните кикотења.

Да ми беше тука, ќе ти склопев очи на усни. Да ми беше тука, ќе ти заспиев на рамена. Да ми беше тука, ќе те разбудев со кафе и со мене. Да ми беше тука...

Оние кои бакнуваат без да им трепне, а потоа оставаат без да им трепне.

„На ова завршуваме, од сега ќе е различно, навикни се така и молчи. На сè што ќе кажам, ти молчи. И ќе биде подобро.“

Едно небо. Една галаксија. Една куќарка. Една соба. Една улица. Една приказна. Едни очи. Една насмевка. Еден двор. Еден град. Една држава. Едно срце. Една викендичка, еден здив, или што било. Различни домови, различни имиња. А мојот дом е твоето

Драги дами, Во нашата рубрика на ,,Поезија'' , чест ни е да Ви го претставиме нашиот нов соработник- Јован Илиески , млад и успешен автор на веќе четири литературни дела позади себе

Им дадов години со љубов, а ми вратија со минута презир. Си ја гледам несреќата во истуреното кафе си го живеам животот со прашања без одговор.

Ќе ја изгаснам љубовта како светло во собата кога ќе сфатам дека е порок кога ќе стане неразумна кога ќе биде невозвратена